संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : प्राश्

Monier–Williams

प्राश् — {prâś} ({pra-} √1. {aś}), P. {prâśnoti} (aor. {prânaṭ}), to reach, attain RV##to fall to the lot or share of (acc.) ib.: Caus. {prâśāpayati}, to cause to reach or attain MānGṛ

प्राश् — {prâś} ({pra-} √2. {aś}), P. {práśnāti} (rarely Ā. {nīte}), to eat, consume, devour, taste, enjoy RV. &c. &c.: Caus. {prâśayati}, to cause to eat, feed ĀśvGṛ. Mn. Kathās

प्राश् — {prāś} m. (√{prach}) asking, inquiring, a questioner Yājñ. Sch. (cf. {śabda-pr} and Uṇ. ii, 57)##f. (?) statement or assertion in a debate or lawsuit AV. ii, 27, 1 ; 5 (cf. {prati-prāś})

इन्हें भी देखें : अभिप्राश्; चातुष्प्राश्य; प्रतिप्राश्; प्राश्रवण; प्राश्लिष्ट; प्राश्य; प्राश्निक; प्राश्नीपुत्र; प्रतिवक्ता, प्रतिवक्त्री, प्रतिभाषक, प्रतिभाषिका; खाद्यम्, प्राश्यम्, भक्ष्यम्, भोज्यम्, भोज्यवस्तु, भोज्यद्रव्यम्; स्थेयः, मध्यस्थः, प्रमाणपुरुषः, प्रश्नविवाकः, प्राश्निकः; सान्त्व्, परिसान्त्व्, आश्वस्, प्रश्वस्, समाश्वासय, परिविश्वासय, पर्याश्वासय, प्रत्याश्वासय, प्राश्वासय, विश्वासय, श्लाघय;