संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

श्रेष्ठत्वम् — क्रीडाप्रतिष्ठादिषु विशिष्टा उच्चस्थितिः।; "प्रतियोगितायां क्रीडकानां श्रेष्ठत्वम् अपाक्रियते।" (noun)