संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : वृजन

Monier–Williams

वृजन — {vṛjána} (once {vṛj}), n. an enclosure, cleared or fenced or fortified place (esp. 'sacrificisl enclosure'##but also 'pasture or camping ground, settlement, town or village and its inhabitants') RV##crookedness, wickedness, deceit, wile, intrigue ib##= {bala}, strength Naigh. ii, 9##the sky, atmosphere L##= {nirākaraṇa} L##({ī}), f. an enclosure, fold RV. i, 164, 9 ('a cloud' Sāy.)##wile, intrigue AV. vii, 30, 7

इन्हें भी देखें : वृजन्य; सुवृजन; वृजनस्थलम्; वृजनम्, निराकरणम्, समाधनम्; केशः, कचः, कुन्तलः, चिकुरः, वृजनः, बालः, शिरोरुहः, शिरसिजः, शिरोरुढः, मूर्ध्दजः, कृशला; पापम्, कल्मषम्, किल्विषम्, पातकम्, पाप्मा, अघम्, दुरितम्, एनस्, कलुषम्, अभद्रम्, अशुभम्, वृजनम्, वृजिनम्, दोषः, अपराधः, दुष्कृतम्, कल्कम्, अंहस्, अंघस्, मन्तुः, कुल्मलम्, कलङ्कः, प्रत्यवायः, किण्वम्, अमीवम्, पङ्कम्, जङ्गपूगम्;