संस्‍कृतशब्‍दकोशः

दुर्वह

दुर्बाह्य, असह्य

difficult to carry, unbearable

संस्कृत — हिन्दी

दुर्वह — यत् उद्धर्तुं न शक्यते।; "दुर्वहम् उपस्करं भारवाहकेन वाहयतु।" (adjective)

Monier–Williams

दुर्वह — {vaha} mfn. hard to bear

दुर्वह — {vaha} mfn. hard to bear