संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश

Monier–Williams

चञ्च् — {cañc} cl. 1. P. {cati}, to leap, jump, move, dangle, be unsteady, shake (cf. Sāh. vi, 84 ) &c

इन्हें भी देखें : कलापी, वर्हिणः, वर्ही, शिखी, शिखाबलः, शिखण्डी, शिखाधारः, शिखाधरः, नीलकण्ठः, श्यामकण्ठः, शुक्लापाङ्गः, सितापाङ्गः, भुजङ्गभुक्, भुजङ्गभोजी, भुजङ्गहा, भुजगाभोजी, भुजगदारणः, प्रचलाकी, चन्द्रकी, भुजगान्तकः, भुजगाशनः, सर्पाशनः, केकी, नर्तकः, नर्तनप्रियः, मेघानन्दी, मेघसुहृद्, मेघनादानुलासी, वर्षामदः, चित्रमेखल, चित्रपिच्छकः, कुमारवाही, राजसारसः, कान्तपक्षी, शुक्रभुक्, शापठिकः, दार्वण्डः, हरिः; काकशावः; चटका; कुररः, कुरलः, क्रौञ्चः, खरः, पङ्क्तिचरः, मत्स्यनाशकः, मत्स्यनाशनः, समुत्क्रोशः; मूषहरः; चञ्च्वा ग्रह्, चञ्च्वा आदा; कूर्द्, क्ष्वेल्, गूर्द्, चञ्च्, त्वङ्ग्, प्लु, स्कन्द्, स्कुन्द्, आवल्ग्, आस्कन्द्, उत्प्रु, उत्प्लु, अधिलठ्; चक्रवाकी;

नूतन प्रश्न