संस्‍कृतशब्‍दकोशः

क्षान्त

सह जाने वाला

patient

Monier–Williams

क्षान्त — {kṣānta} mfn. (g. {priyâdi}) borne, endured ({soḍha}) L##pardoned MBh. Pañcat##(Pāṇ. 3-2, 188 Kār.) enduring, patient Mn. v, 158 Yājñ. R. Ragh. (compar. {-tara})##m. (g. {utkarâdi}) N. of a man, g. {aśvâdi}##of a hunter Hariv. 1206##of Śiva (cf. {kṣama})##({ā}), f. 'the patient one', the earth L##({am}), n. patience, indulgence R. i, 34, 32 and 33

क्षान्त — {kṣānta} mfn. ending with the letter {kṣa} RāmatUp

क्षान्त — {kṣānta} √1. {kṣam}