संस्कृत — हिन्दी
कुक्षिः — इक्ष्वाकुवंशीयः राजा।; "कुक्षिः इक्ष्वाकोः पुत्रः आसीत्।" (noun)
कुक्षिः — हस्तस्य तथा च कट्याः आधारेण शयनस्य क्रिया।; "सः रात्रौ कुक्षिं वारंवारम् पर्यवर्तयत्।" (noun)
इन्हें भी देखें :
विकुक्षिः;
गजः, हस्ती, करी, दन्ती, द्विपः, वारण-, मातङ्गः, मतङ्गः, कुञ्जरः, नागः, द्विरदः, इभः, रदी, द्विपायी, अनेकपः, विषाणी, करेणुः, पद्मी, लम्बकर्णः, शुण्डालः, कर्णिकी, दन्तावलः, स्तम्बेरमः, दीर्घवक्त्रः, द्रुमारिः, दीर्घमारुतः, विलोमजिह्वः, शक्वा, पीलुः, महामृगः, मतङ्गजः, षष्ठिहायनः;
क्रोडः, पक्षः, पार्श्वः, पार्श्वम्, उपपार्श्वः, कुक्षिः, पार्श्वङ्गम्;
तन्द्रिलसन्निपातज्वरः;
वामकुक्षिः;
द्रोणी, कुक्षिः, द्रोणिः, निपादः, अरगराटः;
कुक्षिः, कलहः, कोशः, छदनम्, पिच्छा, पिधानम्, पिधानकम्;
योनिः, गर्भकोशः, गर्भाशयः, गर्भस्थानम्, योनी, धरा, जरायुः, गर्भः, कोषः, मातृकुक्षिः, उल्वम्, कललः, कललम्, चत्वालः;