संस्कृत — हिन्दी
कीलकः — तक्षकस्य एकम् उपकरणम्।; "कीलकैः काष्ठेषु चिह्नानि क्रियन्ते।" (noun)
कीलकः — नौबन्धनार्थे तटे निखातः स्तम्भः।; "रात्रौ नाविकः नौकां कीलकाय बध्नाति।" (noun)
इन्हें भी देखें :
अवकीलकः, रोधः, अवष्टम्भः;
वर्तनम्;
लोध्रः, गालवः, शाबरः, तिरीटः, तिल्वः, मार्जनः, लोधवृक्षः, भिल्लतरुः, तिल्वकः, काण्डकीलकः, लोध्रकवृक्षः, शम्बरः, हस्तिरोध्रकः, तिलकः, काण्डनीलकः, हेमपुष्पकः, भिल्ली, शावरकः;
तोदनम्, तोत्रम्, प्रतोदः, अङ्कुशः, प्राजनम्, शृणिः, प्रवयणम्, आजनिः, गो-अजनः, गो-अजनम्, गो-अजनी;
अङ्कोलः, अङ्कोटः, निकोचकः, अङ्कोठः, निकोठकः, लिकोचकः, अङ्कोलकः, बोधः, नेदिष्ठः, दीर्घकीलकः, रामठः, कोठरः, रेची, गूढपत्रः, गुप्तस्नेहः, पीतसारः, मदनः, गूढवल्लिका, पीतः, ताम्रफलः, दीर्घकीलः, गुणाढ्यकः, कोलकः, लम्बकर्णः, गन्धपुष्पः, रोचनः, विशानतैलगर्भः;
आलम्बः;
कीलकः, कण्टकः, अचलः, अणिः, शङ्कुः, पुष्कलकः;
कीलकः, कीलः;