संस्‍कृतशब्‍दकोशः

कङ्क् — {kaṅk} cl. 1. Ā. {kaṅkate}, {cakaṅke}, {kaṅkitā}, &c., to go Dhātup. iv, 20 ; [ {cichet}, 'walking' ; Lith. {kankú}, 'to come to.']

इन्हें भी देखें : प्रकाङ्कङ्क्षा;