संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश

Monier–Williams

उपवा — {upa-√vā} P. {-vāti}, to blow upon ŚBr. xiii, 3, 8, 6

उपवा — {upa-vā} f. the act of blowing upon AV. xii, 1, 51

इन्हें भी देखें : उपवाक; उपवाक्य; उपवाच्य; उपवाद; उपवादिन्; उपवास; उपवासव्रतिन्; उपवासक; गोवत्सद्वादशी; शिवरात्रिः; उपवत्स्यद्भक्तम्; अरण्यषष्ठी;

These Also : accompanyist; subordinate clause; dependent clause; main clause; accompanist; clause; dependent clause; fast; subordinate clause;

नूतन प्रश्न