संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश

संस्कृत — हिन्दी

आसि — वस्तूनि सङ्गृह्य पेटिकादिषु निधाय एकत्र ग्रथित्वा वा आवरणानुकूलः व्यापारः।; "विदेशं गन्तुं रामः उपस्करम् आसिनोति।" (verb)

Monier–Williams

आसि — {ā-√si} P. (pf. {ā-siṣāya} x, 28, 10) to wrap or pack up

इन्हें भी देखें : आसिका; आसित; आसितव्य; आसिसादयिषु; आसिक; आसिच्; आसिक्त; आसिध्; आयत, वितत; भारतवर्षम्, भरतवर्षम्, भारतम्, भारतदेशः, जम्बुः, जम्बु, जम्बुद्विपः; करकः, चौत्यमुखः;

These Also : position;

नूतन प्रश्न