संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश

संस्कृत — हिन्दी

आज्ञापक — यः आज्ञां विदधाति।; "मह्यम् आज्ञापकाः जनाः न रोचन्ते।" (adjective)

Monier–Williams

आज्ञापक — {ā-jñāpaka} mf({ikā})n. giving orders, commanding 6518 (v. l. {-jñāpaka})

इन्हें भी देखें : शोषणम्; प्रतिदेयम्; कक्षानायकः; श्रामय, आयासय;

नूतन प्रश्न