संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

अस्तेयम् — योगस्य अष्टसु अङ्गेषु नियमनामकस्य अङ्गस्य भागः यत्र अन्यस्य वस्तुनः बलात् अपहारः सर्वथा वर्ज्यः।; "तैः अस्तेयम् आ मृत्योः आचरितम्।" (noun)

अस्तेयम् — अन्यस्य वस्तुनः अनपहरणस्य क्रिया।; "चोरस्य अस्तेयस्य आचरणस्य इच्छा न परिपूर्णा जाता।" (noun)