संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अव्यापक

अव्यापक — यः न व्याप्नोति।; "ईश्वरः व्यापकः जीवः अव्यापकः अस्ति।" (adjective)

अव्यापक — {a-vyāpaka} mfn. not spread over or pervading the whole, not an invariable concomitant, special, peculiar

इन्हें भी देखें : अव्यापकता; अव्यापकत्व; अग्निशामकः; नियत, निबद्ध, परिमित, मित, ससीम, परिसीमित, सीमित, अव्यापक;

संस्‍कृतशब्‍दकोशः