संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अक्ष्

Monier–Williams

अक्ष् — {akṣ} (perhaps a kind of old Desid. of √1. {aś}), cl. 1. 5. {akṣati}, {akṣṇoti} (Pāṇ. 3-1, 75 ; fut. {akṣiṣyati} or {akṣyati} L. ; aor. {ākṣīt}, 3. du. {ākṣiṣṭām} or {āṣṭām} L. ; perf. {ānakṣa} [Pāṇ. 7-4, 60 Comm.], but Ā. p. [with the Vedic weak stem {ākṣ}, {āś-uḥ} 3. pl. &c. fr. √1. {aś}] {ākṣāṇá}),##to reach RV. x, 22, 11##to pass through, penetrate, pervade, embrace L##to accumulate (to from the cube?) L.: Caus. {akṣayati}, {ācikṣat}, to cause to pervade L.: Desid. {acikṣi}, {ṣati} or {acikṣati} L

इन्हें भी देखें : अक्ष्यामय; अक्ष्यामयिन्; अक्ष्ण; अक्ष्णयावन्; अक्ष्णया; अक्ष्णयाकृत; अक्ष्णयादेश; अक्ष्णयाद्रुह्; निमीलनम्, निमिषनम्; प्रचाररोगः; दृष्टिपातः; निमील्, निमिष्, मील्, श्मील्;