संस्‍कृतशब्‍दकोशः

शस्त्रम्

शस्त्र, हथियार

weapon, arms, weaponry

पर्यायः : munition, armour
उदाहरणम् : धनुष, बाण, बंदूक, आदि
विवरणम् : वह वस्तु जिसका प्रयोग शत्रु पर प्रहार के लिए किया जाता है,

शब्‍दभेदः : संज्ञा

शब्‍दकोश : प्रो. सूर्यकान्‍त संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी कोश

शस्त्रम्

शस्यते हिंस्यते अनेन; "क्षमाशस्त्रम् करे यस्य दुर्जनः किम् करिष्यति"[सुभा]"

शब्‍दभेदः : noun

शस्त्रम्

तत् साधनम् यद् युद्धादिषु आक्रमणार्थे तथा च आत्मरक्षणार्थे उपयुज्यते।; "तेन शस्त्रेण व्याघ्रः हतः।"

शब्‍दभेदः : noun

शब्‍दकोश : संस्‍कृतहिन्‍दी शब्‍दकोश

शस्त्र

śastra

{śastrá} n. (for 2. under √{śas}) invocation, praise (applied to any hymn recited either audibly or inaudibly, as opp. to {stoma}, which is sung, but esp. the verses recited by the Hotṛi and his assistant as an accompaniment to the Grahas at the Soma libation)##reciting, recitation

शस्त्र

śastra

{śástra} m. (for 1. p. 1044, col. 1) a sword##({ī}), f. below##n. an instrument for cutting or wounding, knife, sword, dagger, any weapon (even applied to an arrow##weapons are said to be of four kinds, {pāṇi-mukta}, {yantra-mukta}, {muktâmukta}, and {amukta}) &c. &c##any instrument or tool ( comp.)##iron, steel##a razor

शब्‍दकोश : मोनियर विलियम्‍स शब्‍दकोश